Hayatın bizzat kendisinin bir keşif olduğunu kabul

ettiğimizde, keşfe konu unsurların her zaman var

olması gerektiğini de itiraf etmiş oluruz.

İslam öncelikle bireyi bilinç düzeyinde inşa etmeyi

hedefler.

Dua, “öz”den gelenin “Öz”e sevgi, şükran, minnet, dilek ve

bağışlanma duygularını iletme imkânı bulduğu en içtenlikli

yakarıştır.

İnsanı varoluşun kaynağına bağlayan kalıcı özü,

onun ruhsal/manevi boyutudur.

İnsan olmakla merhametli olmak arasındaki ilişki

denizle su arasındaki ilişki kadar yaşamsaldır.

Kişiden kişiye farklılaşan yetenekler, tek tek

tüm insanların yaratılış hikâyesinde bulunur.

Toplumsal değişimin hızı, yoğunluğu, yönü ve yörüngesi

gençlerin elindedir.

Ramazanın “kadri”ni bilmek, orucun terbiye ettiği

canın/hayatın değerini fark etmeyi ve tüm canları

kendi canı gibi aziz kabul etmeyi beraberinde getirir.